मेरी प्यारी आमा

नौ महिनासम्म कोखमा बोकी,
यो संसार देखायौ, 
मेरा निम्ति आफू खाइनखाई,
अनेक पीडा सह्यौ ।

कसले के के भने भनी सुन्दै नसुनी,
ती सबै घृणा सह्यौ, 
जसले भनुन्, जे जे भनुन्, 
तिमी साक्षात् भगवान् हौ । 

भन्छन् भगवान् माटो, ढुङ्गा, मूर्ति, 
म खोज्न जाऊँ केमा,
म देख्छु भगवान् तिम्रो शरीर मनमा, 
तिमी मेरी प्यारी आमा । 

आफ्नो गाँस काटी खुवाउँथ्यौ,
खाऊ न खाऊ भनी, 
त्यो न्यानो अँगालोमा च्यापिदिन्थ्यौ, 
खुसी हुन्थेँ म पनि, 

हे भगवान् कुनै पाप भए मबाट, 
दिनुहोस् मलाई क्षमा, 
म देख्छु भगवान् तिम्रो शरीर मनमा, 
तिमी मेरी प्यारी आमा, 
तिमी मेरी प्यारी आमा !